Αιρετικά και Ελληνοτουρκικά , επιγράφεται το ενδιαφέρον άρθρο της δικηγόρου κ. Ιωάννας Λαχανά , το οποίο και ακολουθεί :
Η πρόσφατη ελληνοτουρκική ένταση στην περιοχή του Καστελόριζου προσφέρει μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.Λόγω της ιδιαίτερης και ευαίσθητης φύσης των εθνικών μας θεμάτων θα κάνουμε μία όσο το δυνατόν κεκαλυμμένη παρουσίαση των πληροφοριών και των δεδομένων της κρίσης.
Γράφει η Ιωάννα Λαχανά
1. Η Τουρκία ακολουθώντας πάγιες πρακτικές της και έχοντας αναθαρρήσει από την ανεμπόδιστη λεηλάτηση της εθνικής κυπριακής κυριαρχίας αποφάσισε να ξεκινήσει έρευνες σε θαλάσσια περιοχή που δεν της ανήκει.Το ερευνητικό σκάφος θα το “προστάτευε”ικανός αριθμός πολεμικών της πλοίων.
Τι δεν περίμενε όμως;
α)την Ελληνική στρατιωτική αντίδραση και
β) τον εφιάλτη να δει το ερευνητικό σκάφος και τα πολεμικά της πλοία στο βυθό του Αιγαίου.
2.Με το Καστελόριζο αστακό κυριολεκτικά και τα τέσσερα (4) ελληνικά υποβρύχια αόρατα σε κατάδυση, το σενάριο της ναυτικής πανωλεθρίας του τουρκικού στόλου ήταν εκτός από ορατό και άμεσο και βέβαιο.
Το επόμενο βήμα; Ή ήττα με απρόβλεπτες εξελίξεις ή η υποχώρηση. Η ήττα αποκλείσθηκε ως λύση ,έμεινε η υποχώρηση.
Ως προσωρινή βέβαια λύση, γιατί ο Σουλτάνος έχει το “χαβά” του. (Χαβά- λιμάνι λένε τα αεροδρόμια οι Τούρκοι). Έπρεπε όμως να βρεθεί μία καλή δικαιολογία διαφορετικά θα ήταν πολλαπλά εκτεθειμένος.
3.Αληθεύει ότι προσέφυγε στις υπηρεσίες της Μέρκελ και της ζήτησε να μεσολαβήσει για να έχει μία καλή δικαιολογία ,να μαζέψει στόλο και απειλές μέχρι την επόμενη πιο ευνοϊκή για αυτόν φορά; Λέμε,και
4.Σε περίπτωση έστω και μιας τουφεκιάς η Ελλάδα έχει ένα ισχυρότατο όπλο. Άμεση επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια με το Αιγαίο να γίνεται ελληνική λίμνη και την Τουρκία στη γωνία.
Το casus belli της Τουρκίας θα έχει πραγματοποιηθεί.Γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε;Οψόμεθα.
Μία από τις κρίσιμες ημερομηνίες, η 15η Αυγούστου είναι πολύ κοντά.
Υ.Γ: Οι Τούρκοι όμως αποφάσισαν να τεστάρουν ξανά τις αντοχές και αντιδράσεις μας. Πιστοί στην οθωμανική παράδοση ακολουθούν πιστά την γερμανική πρακτική του Α και Β παγκοσμίου πολέμου,όταν η Γερμανία βασιζόμενη στην ισχύ των όπλων προσπάθησε να επιβληθεί και να εξασφαλίσει ζωτικό χώρο.
Με μια όμως ουσιαστική διαφορά.
Η Γερμανία έστω και αργά αντιλήφθηκε την διαφορά μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και κυριαρχίας και της δύναμης των όπλων.
Η Τουρκία δυστυχώς έχει μείνει στα όνειρα και το παρελθόν. Ακτινογραφία της τουρκικής πρακτικής είχε κάνει ο αείμνηστος καθηγητής του διεθνούς δικαίου Ηλίας Κρίσπης ,που συνήθιζε να λέει:“Όταν δείχνεις τα μπροστινά σου στον Τούρκο, σου δείχνει τα πισινά του και όταν δείχνεις τα πισινά σου,σου δείχνει τα μπροστινά του”.
Και όλα αυτά από εμάς που πιστεύουμε ότι η βέλτιστη λύση και για τους δύο λαούς είναι να κάνουμε ομοσπονδία με την Τουρκία και να την εντάξουμε στην Ε.Ε. σε μια μέρα .
Προς κυρία Λαχανά και συνεργάτες αυτής:
Κυρίες/ κύριοι…
Έχετε γνώση του τι σημαίνει Ομοσπονδία;;;;
Προτείνετε δηλαδή να δημιουργηθεί ένα κράτος ενιαίο (με μέλη την Ελλάδα και την Τουρκία) και να έχουμε εμείς οι Έλληνες κοινή ιθαγένεια με τους Τούρκους και κοινό έδαφος;
Θα αποφασίζουμε από κοινού για τα ζωτικά ζητήματα, π.χ. οικονομικά, αμυντικά, εξωτερικών σχέσεων κ.λπ;
Πώς θα εξασφαλισθεί η συνοχή της κεντρικής διοίκησης;
Ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε. στη δημιουργία Ομόσπονδου κράτους (Ελλάδας- Τουρκίας ή μήπως Τουρκίας- Ελλάδας, αν προηγείται το όνομα της γείτονος λόγω πληθυσμιακής υπεροχής);
Ποιο είναι το πρότυπο ομοσπονδιακού κράτους που “ονειρεύεστε” να προκύψει από αυτόν τον συγκερασμό; Οι ΗΠΑ; Το Μεξικό; Η Ρωσία;
Και πώς θα γίνουν οι συμφωνίες; και πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό, όταν εσείς η ίδια γράφετε στο ίδιο σας το άρθρο την άποψη του Ηλία Κρίσπη;;;; Θα πάμε να κάνουμε την Ομοσπονδία με ποιους;;; Με αυτούς που “μας δείχνουν τα πισινά τους όταν τους δείχνουμε τα μπροστινά μας”;;;
Άκρως ουτοπικό αυτό που προτείνετε! Παρακαλώ, να απαντήσετε εξηγώντας τι εννοείτε ή να ανακαλέσετε τον όρο Ομοσπονδία (με κεφαλαίο και όχι με μικρό το ο, όπως λανθασμένα εμφανίζεται στο άρθρο σας).
Αν και σπανίως απαντάμε σε σχόλια θα κάνουμε μία εξαίρεση σήμερα.
Κατ’αρχήν πιστεύουμε ότι μας δίνετε την άδεια να έχουμε άποψη σε ένα εθνικό θέμα που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις,κατά δεύτερον δεν είναι εύκολο να θυσιάσει κάνεις ελληνόπουλα σε ένα ενεργειακού τύπου ανταγωνισμό, η διαφορά όσο σοβαρή και αν είναι,και κατά τρίτον ο σοφός λαός λέει ότι “ο κακός χρόνος περνάει ο κακός γείτονας όχι”. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το τεράστιο οικονομικό κόστος για την άμυνα και μάλιστα από χρήματα που μαζεύονται από μεγάλες διαχρονικά θυσίες του ελληνικού λαού,τότε τα δεδομένα και οι επιλογές θα πρέπει να μας οδηγήσουν και σε άλλες -εκτός από τον πόλεμο- λύσεις.Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να παρουσιασθούν ή/και αναλυθούν με λεπτομέρειες στον περιορισμένο χώρο μιας δημοσίευσης προτάσεις εναλλακτικές και κυρίως διεξόδου από μία πορεία που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει στην -απευκταία-σύγκρουση.Μία λύση βέβαια που θα έβαζε την Τουρκία στην Ευρώπη σε ένα βράδυ και μάλιστα με ελληνική πρωτοβουλία θα είχε τεράστιο κόστος για την Ευρώπη.Ειδικά μάλιστα για το τμήμα αυτό της Ευρώπης που όχι μόνο εξοπλίζει την Τουρκία, αλλά φαίνεται και να μιμείται τον ιστορικό ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου”. Εκ του ασφαλούς βέβαια.Τότε όμως θα βλέπαμε αν η Ευρώπη συνέχιζε να μας αγνοεί ή/και πολύ χειρότερα να μας απαξιώνει,
όπως πρόσφατα συνέβη και με την
“επιβληθείσα” οικονομική κρίση ,που είχε σαν αποτέλεσμα και την μη αναβάθμιση της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν η Τουρκία υλοποιούσε κούρσα εξοπλισμών ,όχι βέβαια για τους Κούρδους τους Λίβυους.
Για όλα αυτά βέβαια είναι απαραίτητη -και στις δύο πλευρές- η ύπαρξη ηγετών τύπου Βενιζέλου,του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ιωάννα Λαχανά και Συνεργάτες
Αν και σπανίως απαντάμε σε σχόλια θα κάνουμε μία εξαίρεση σήμερα.
Κατ’αρχήν πιστεύουμε ότι μας δίνετε την άδεια να έχουμε άποψη σε ένα εθνικό θέμα που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.Κατά δεύτερον δεν είναι εύκολο να θυσιάσει κάνεις ελληνόπουλα σε ένα ενεργειακού τύπου ανταγωνισμό ή/και διαφορά όσο σοβαρή και αν είναι.Και κατά τρίτον ο σοφός λαός λέει ότι “ο κακός χρόνος περνάει ο κακός γείτονας όχι”. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το τεράστιο οικονομικό κόστος για την άμυνα και μάλιστα από χρήματα που μαζεύονται με μεγάλες διαχρονικά θυσίες του ελληνικού λαού,τότε, τα δεδομένα και οι επιλογές θα πρέπει να μας οδηγήσουν και σε άλλες -εκτός από τον πόλεμο- λύσεις.Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να παρουσιασθούν ή/και αναλυθούν με λεπτομέρειες στον περιορισμένο χώρο μιας δημοσίευσης, προτάσεις εναλλακτικές και κυρίως διεξόδου από μία πορεία που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει στην -απευκταία-σύγκρουση.Μία λύση βέβαια που θα έβαζε την Τουρκία στην Ευρώπη σε ένα βράδυ και μάλιστα με ελληνική πρωτοβουλία θα είχε τεράστιο κόστος για την Ευρώπη.Ειδικά μάλιστα για το τμήμα αυτό της Ευρώπης που όχι μόνο εξοπλίζει την Τουρκία, αλλά φαίνεται και να μιμείται τον ιστορικό ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου”. Εκ του ασφαλούς βέβαια.Τότε όμως θα βλέπαμε αν η Ευρώπη συνέχιζε να μας αγνοεί ή/και πολύ χειρότερα να μας απαξιώνει,
όπως πρόσφατα συνέβη και με την
“επιβληθείσα” οικονομική κρίση ,που είχε σαν αποτέλεσμα και την μη αναβάθμιση της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν η Τουρκία υλοποιούσε κούρσα εξοπλισμών ,όχι βέβαια για τους Κούρδους ή τους Λίβυους.
Για όλα αυτά βέβαια είναι απαραίτητη -και στις δύο πλευρές- η ύπαρξη ηγετών τύπου Βενιζέλου, εννοείται του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ιωάννα Λαχανά και Συνεργάτες
“Όταν δείχνεις τα μπροστινά σου στον Τούρκο, σου δείχνει τα πισινά του και όταν δείχνεις τα πισινά σου,σου δείχνει τα μπροστινά του”.
Την παραπάνω φράση, όπως είχα διαβάσει αλλού, έδωσε σαν συμβουλή στον Βενιζέλο ένας Πολίτης σύμβουλός του, όταν πήγαινε στην Λωζάννη, για να διαπραγματευθεί την φερώνυμο Συνθήκη με τούς Τούρκους.
Προς κυρία Λαχανά και συνεργάτες αυτής:
Κυρίες/ κύριοι…
Έχετε γνώση του τι σημαίνει Ομοσπονδία;;;;
Προτείνετε δηλαδή να δημιουργηθεί ένα κράτος ενιαίο (με μέλη την Ελλάδα και την Τουρκία) και να έχουμε εμείς οι Έλληνες κοινή ιθαγένεια με τους Τούρκους και κοινό έδαφος;
Θα αποφασίζουμε από κοινού για τα ζωτικά ζητήματα, π.χ. οικονομικά, αμυντικά, εξωτερικών σχέσεων κ.λπ;
Πώς θα εξασφαλισθεί η συνοχή της κεντρικής διοίκησης;
Ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε. στη δημιουργία Ομόσπονδου κράτους (Ελλάδας- Τουρκίας ή μήπως Τουρκίας- Ελλάδας, αν προηγείται το όνομα της γείτονος λόγω πληθυσμιακής υπεροχής);
Ποιο είναι το πρότυπο ομοσπονδιακού κράτους που “ονειρεύεστε” να προκύψει από αυτόν τον συγκερασμό; Οι ΗΠΑ; Το Μεξικό; Η Ρωσία;
Και πώς θα γίνουν οι συμφωνίες; και πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό, όταν εσείς η ίδια γράφετε στο ίδιο σας το άρθρο την άποψη του Ηλία Κρίσπη;;;; Θα πάμε να κάνουμε την Ομοσπονδία με ποιους;;; Με αυτούς που “μας δείχνουν τα πισινά τους όταν τους δείχνουμε τα μπροστινά μας”;;;
Άκρως ουτοπικό αυτό που προτείνετε! Παρακαλώ, να απαντήσετε εξηγώντας τι εννοείτε ή να ανακαλέσετε τον όρο Ομοσπονδία (με κεφαλαίο και όχι με μικρό το ο, όπως λανθασμένα εμφανίζεται στο άρθρο σας).
Αν και σπανίως απαντάμε σε σχόλια θα κάνουμε μία εξαίρεση σήμερα.
Κατ’αρχήν πιστεύουμε ότι μας δίνετε την άδεια να έχουμε άποψη σε ένα εθνικό θέμα που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις,κατά δεύτερον δεν είναι εύκολο να θυσιάσει κάνεις ελληνόπουλα σε ένα ενεργειακού τύπου ανταγωνισμό, η διαφορά όσο σοβαρή και αν είναι,και κατά τρίτον ο σοφός λαός λέει ότι “ο κακός χρόνος περνάει ο κακός γείτονας όχι”. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το τεράστιο οικονομικό κόστος για την άμυνα και μάλιστα από χρήματα που μαζεύονται από μεγάλες διαχρονικά θυσίες του ελληνικού λαού,τότε τα δεδομένα και οι επιλογές θα πρέπει να μας οδηγήσουν και σε άλλες -εκτός από τον πόλεμο- λύσεις.Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να παρουσιασθούν ή/και αναλυθούν με λεπτομέρειες στον περιορισμένο χώρο μιας δημοσίευσης προτάσεις εναλλακτικές και κυρίως διεξόδου από μία πορεία που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει στην -απευκταία-σύγκρουση.Μία λύση βέβαια που θα έβαζε την Τουρκία στην Ευρώπη σε ένα βράδυ και μάλιστα με ελληνική πρωτοβουλία θα είχε τεράστιο κόστος για την Ευρώπη.Ειδικά μάλιστα για το τμήμα αυτό της Ευρώπης που όχι μόνο εξοπλίζει την Τουρκία, αλλά φαίνεται και να μιμείται τον ιστορικό ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου”. Εκ του ασφαλούς βέβαια.Τότε όμως θα βλέπαμε αν η Ευρώπη συνέχιζε να μας αγνοεί ή/και πολύ χειρότερα να μας απαξιώνει,
όπως πρόσφατα συνέβη και με την
“επιβληθείσα” οικονομική κρίση ,που είχε σαν αποτέλεσμα και την μη αναβάθμιση της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν η Τουρκία υλοποιούσε κούρσα εξοπλισμών ,όχι βέβαια για τους Κούρδους τους Λίβυους.
Για όλα αυτά βέβαια είναι απαραίτητη -και στις δύο πλευρές- η ύπαρξη ηγετών τύπου Βενιζέλου,του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ιωάννα Λαχανά και Συνεργάτες
Αν και σπανίως απαντάμε σε σχόλια θα κάνουμε μία εξαίρεση σήμερα.
Κατ’αρχήν πιστεύουμε ότι μας δίνετε την άδεια να έχουμε άποψη σε ένα εθνικό θέμα που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.Κατά δεύτερον δεν είναι εύκολο να θυσιάσει κάνεις ελληνόπουλα σε ένα ενεργειακού τύπου ανταγωνισμό ή/και διαφορά όσο σοβαρή και αν είναι.Και κατά τρίτον ο σοφός λαός λέει ότι “ο κακός χρόνος περνάει ο κακός γείτονας όχι”. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το τεράστιο οικονομικό κόστος για την άμυνα και μάλιστα από χρήματα που μαζεύονται με μεγάλες διαχρονικά θυσίες του ελληνικού λαού,τότε, τα δεδομένα και οι επιλογές θα πρέπει να μας οδηγήσουν και σε άλλες -εκτός από τον πόλεμο- λύσεις.Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να παρουσιασθούν ή/και αναλυθούν με λεπτομέρειες στον περιορισμένο χώρο μιας δημοσίευσης, προτάσεις εναλλακτικές και κυρίως διεξόδου από μία πορεία που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει στην -απευκταία-σύγκρουση.Μία λύση βέβαια που θα έβαζε την Τουρκία στην Ευρώπη σε ένα βράδυ και μάλιστα με ελληνική πρωτοβουλία θα είχε τεράστιο κόστος για την Ευρώπη.Ειδικά μάλιστα για το τμήμα αυτό της Ευρώπης που όχι μόνο εξοπλίζει την Τουρκία, αλλά φαίνεται και να μιμείται τον ιστορικό ρόλο του “Πόντιου Πιλάτου”. Εκ του ασφαλούς βέβαια.Τότε όμως θα βλέπαμε αν η Ευρώπη συνέχιζε να μας αγνοεί ή/και πολύ χειρότερα να μας απαξιώνει,
όπως πρόσφατα συνέβη και με την
“επιβληθείσα” οικονομική κρίση ,που είχε σαν αποτέλεσμα και την μη αναβάθμιση της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν η Τουρκία υλοποιούσε κούρσα εξοπλισμών ,όχι βέβαια για τους Κούρδους ή τους Λίβυους.
Για όλα αυτά βέβαια είναι απαραίτητη -και στις δύο πλευρές- η ύπαρξη ηγετών τύπου Βενιζέλου, εννοείται του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ιωάννα Λαχανά και Συνεργάτες
“Όταν δείχνεις τα μπροστινά σου στον Τούρκο, σου δείχνει τα πισινά του και όταν δείχνεις τα πισινά σου,σου δείχνει τα μπροστινά του”.
Την παραπάνω φράση, όπως είχα διαβάσει αλλού, έδωσε σαν συμβουλή στον Βενιζέλο ένας Πολίτης σύμβουλός του, όταν πήγαινε στην Λωζάννη, για να διαπραγματευθεί την φερώνυμο Συνθήκη με τούς Τούρκους.