Ο Σκουρλέτης διευκρινίζει-“Δεν πρόκειται για προαναγγελία χιλιάδων μονιμοποιήσεων συμβασιούχων στο Δημόσιο”

Δεν “πρόκειται για προαναγγελία χιλιάδων μονιμοποιήσεων συμβασιούχων στο Δημόσιο” , διευκρινίζει ο Πάνος Σκουρλέτης σε ραδιοφωνική συνέντευξη στο “Κόκκινο” , εξ αφορμής των δηλώσεών του στη Βουλή για οριστική λύση στο θέμα των συμβασιούχων , κατά την διάρκεια της συζήτησης για το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών .

Να θυμίσουμε ότι στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση κοινοτικών οδηγιών στα θέματα λειτουργίας των ευρωπαϊκών κομμάτων, «κατατέθηκε ρύθμιση για να ξεπεραστούν προβλήματα που υπήρξαν σε ορισμένες περιπτώσεις μη πληρωμής συμβασιούχων στην καθαριότητα, των οποίων είχε ανανεωθεί η σύμβαση μέχρι το τέλος του 2017 και κατά έναν σχετικά αυθαίρετο τρόπο διάφοροι δήμοι αρνούντο να τους πληρώσουν. Με αυτή την αφορμή η συζήτηση γενικεύτηκε και άγγιξε το θέμα των συμβασιούχων», διευκρίνισε ο κ.Σκουρλέτης.

«Σκοπεύουμε, λοιπόν, με ένα συστηματικό τρόπο το ερχόμενο χρονικό διάστημα να καλέσουμε όλα τα κόμματα για να καταγράψουμε όλες τις περιπτώσεις των συμβασιούχων, να δούμε ποιοι τελικά καλύπτουν άλλου είδους ανάγκες και να αποκαλύψουμε τις πραγματικές τους σχέσεις, για να προσδιορίσουμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, έτσι ώστε να σταματήσει αυτό το «μπάχαλο» στο Δημόσιο, στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα και στους δήμους».

«Συνεπώς δεν μιλάμε για νέες προσλήψεις. Μιλάμε για ανθρώπους που ήδη απασχολούνται. Μιλάμε, θα έλεγα, για αποκατάσταση και αποκάλυψη πραγματικών εργασιακών σχέσεων. Κάποιος που εργάζεται οκτώ, δέκα χρόνια σε ένα πρόγραμμα, παραδείγματος χάριν το «Βοήθεια στο Σπίτι» ή σε παιδικούς σταθμούς διαρκώς, φαντάζομαι ότι για αυτόν τον άνθρωπο, αντιλαμβάνεται ο καθένας, τι ανάγκες καλύπτει».

«Αντιλαμβάνεστε ωστόσο,  υπογράμμισε σε άλλο σημείο της συνέντευξης του, ότι αυτό δεν βοηθά το παλαιό πολιτικό σύστημα, διότι κόβει, πλέον, αυτή τη σχέση που υπήρχε ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Και η σχέση αυτή αφορούσε είτε Δημάρχους είτε την κεντρική πολιτική εξουσία. Σπάει λοιπόν αυτό το καθεστώς της ομηρίας. Δεν είναι μια εύκολη συζήτηση, γιατί πρέπει να πείσουμε ότι η προσπάθειά μας δεν σχετίζεται με τον περιορισμό που υπάρχει σήμερα, για το ένα προς τέσσερα, σε σχέση με τις προσλήψεις, διότι δεν μιλάμε για νέες προσλήψεις.»