Η αναβίωση της παρακμής ενός πολέμου στην Ευρώπη, είναι το άρθρο που υπογράφει ο Επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ , Παναγιώτης Χαλβατσιώτης
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο
Ο στρατός της Ρωσίας επιτέθηκε στο γειτονικό της Κράτος την Ουκρανία, γιατί ίσως θεώρησε ότι αυτή η εποχή δίνει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, μια και το χάος που επέφερε τα τελευταία χρόνια η πανδημία έθεσε σε αμφισβήτηση την εμπιστοσύνη των πολιτών στις ηγεσίες τους.
Ίσως ακόμη πίστεψε ότι η επιβάρυνση από τον κορονοϊό στην καθημερινότητα του δυτικού κόσμου διατάραξε τη συνοχή της κοινωνίας, υποβαθμίζοντας ίσως τη συλλογικότητα στις αποφάσεις της κοινής γνώμης. Από ότι όμως δείχνουν τα γεγονότα και αφού οι Ουκρανοί αντιστέκονται σθεναρά και μαζικά, η αλλαγή της ιστορίας που ενστερνίστηκε η ηγεσία της Ρωσίας αποδεικνύεται όνειρο απατηλό. Ανεξάρτητα λοιπόν από την όποια τελική έκβαση των γεγονότων, η Ρωσία έχει ήδη ηττηθεί κατά κράτος στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Η αιτιολογία που η Ρωσία ισχυρίστηκε για την εισβολή της σε ένα ανεξάρτητο κράτος, ήταν η απαγκίστρωση της Ουκρανίας από το βορειοατλαντικό σύμφωνο.
Αυτό όμως που φαίνεται ότι επιτυγχάνει είναι ότι ο κλοιός γύρω της στο μέλλον θα γίνει πιο ασφυκτικός. Τα υπόλοιπα γειτονικά έθνη θα ενισχύσουν αναγκαστικά τους δεσμούς τους με το ΝΑΤΟ, με αύξηση της συμμαχικής στρατιωτικής παρουσίας στα εδάφη τους, αφού θα θέλουν να εξασφαλίσουν την ακεραιότητα της επικράτειά τους από μια νέα δυνητική επίθεση του ισχυρότερου γείτονα.
Η αναβίωση του εφιαλτικού σεναρίου ενός πολέμου στον Ευρωπαϊκό χώρο που έβαλε ένα τέλος σε μια μακρά περίοδο ειρήνης είναι επόμενο ότι θα οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση επενδύσεων στην πολεμική βιομηχανία και στις προμήθειες στρατιωτικού υλικού. Οι πόροι που θα εξευρεθούν δυστυχώς θα αφαιρεθούν από την πρόνοια, την υγεία, την παιδεία, άλλα και τον πολιτισμό.
Γράφει ο Παναγιώτης Χαλβατσιώτης
Παράλληλα όμως θα λήξει πανηγυρικά και η διαχρονική πολιτισμική μάχη μεταξύ της αριστερής διανόησης και αντίπαλης συντηρητικής, όπως την αποκαλούν οι “προοδευτικές” δυνάμεις. Η πολιτική των ίσων αποστάσεων δίνει έμμεσα ένα συγχωροχάρτι στον επιτιθέμενο και όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από την σύγχρονη κοινωνία. Η παγκόσμια κοινότητα παρέχει μαζικά την ηθική της υποστήριξη στον Ουκρανικό λαό που παλεύει για την επιβίωση του Έθνους, την ανεξαρτησία, την ειρήνη και την πολιτισμική του ταυτότητα και καμιά ιδεολογία δεν μπορεί να τα στερήσει.
Η Ρωσία διεθνώς απομονωμένη οικονομικά, θα πάψει να έχει αυτοκρατορικές διαθέσεις απέναντι σε μια ενωμένη Ευρώπη. Θα πασχίζει να λύσει τα πολυποίκιλα προβλήματα που θα αναδύονται στο εσωτερικό της, μια που όπως φαίνεται ο Ρωσικός λαός δεν φαίνεται να πολυενδιαφέρεται για αυτόν τον πόλεμο.
Η μεγαλομανία και οι φαντασιώσεις των ηγετών, με την διακοπή των Ευρωπαϊκών σχέσεων, μπορεί τέλος να οδηγήσουν μια περήφανη Ρωσία σε αναγκαστικές πελατειακές σχέσεις με την Κίνα, αφού το ειδικό και διεθνοποιημένο οικονομικό βάρος της Κίνας θα είναι βαρύτερο.
Για όσους δεν καταδικάζουν απερίφραστα την απροκάλυπτη επιθετική εισβολή ενός ισχυρότερου στρατού σε μια ασθενέστερη γειτονική Χώρα δίνουν υπόσταση σε επιχειρήματα μιας δήθεν αποναζιστικοποίησης και “πολιτικού εκπολιτισμού”, που όμως αντικειμενικά οδηγεί σε χιλιάδες νεκρούς άμαχους, ηλικιωμένους και παιδιά, σε ισοπεδωμένα χωριά και αστικά κέντρα.
Τέλος η θεώρηση ότι μια διαφοροποιημένη άποψη βοηθά ίσως το Κυπριακό, ας σκεφτούμε ότι απενοχοποιώντας έμμεσα ένα εισβολέα δίνουμε επιχειρήματα στην Τουρκία. Ο λόγος είναι ότι και αυτή χρησιμοποίησε παρόμοιους ισχυρισμούς για την κατάκτηση μέρους της Κύπρου, ότι δηλαδή δήθεν εισέβαλε με σκοπό να προστατέψει τους πολίτες και να συμβάλλει στην πτώση μιας ανελεύθερης Κυβέρνησης στην Κύπρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι συνέπειες αυτού του πολέμου θα φτάσουν στην πόρτα κάθε οικογένειας, αφού η ενέργεια θα ακριβύνει με την μείωση του εφοδιασμού της Ευρώπης σε φυσικό αέριο αφού οι ρώσικοι αγωγοί φυσικού αερίου θα κλείσουν.
Το κόστος των σιτηρών επίσης αναμένεται να ανέβει, μια που οι εμπόλεμες Χώρες Ουκρανία και Ρωσία είναι οι σιτοβολώνες της Ευρώπης και παρέχουν το 30% της παγκόσμιας παραγωγής. Συνάμα με την υποβάθμιση της επάρκειας της εφοδιαστικής αλυσίδας, θα γίνει πιο δύσκολη τελικά και η εξασφάλιση φθηνών τροφίμων ιδιαίτερα από τους ασθενέστερους οικονομικά.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι και η ανθρωπιστική κρίση από τα νέα προσφυγικά κύματα, θα οδηγήσει τελικά σε αναβίωση του ψυχροπολεμικού κλίματος και του αισθήματος της ανασφάλειας, βάζοντας ένα τέλος στο αίσθημα ειρήνης που κατακτήθηκε προ 30ετίας με την πτώση των κομμουνιστικών κυβερνήσεων.
Είμαστε λοιπόν όλοι συνυπεύθυνοι για την διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης.
Παναγιώτης Χαλβατσιώτης
Πολίτης του κόσμου
The post Η αναβίωση της παρακμής ενός πολέμου στην Ευρώπη appeared first on aftodioikisinews.gr.